Chodzi o psie kupy

Lubię parkować samochód tyłem do garażu. Jest to wygodne i daje mi o wiele lepszy widok, gdy wychodzę z domu, zapewniając, że na ścieżce przed domem nie będzie nikogo. Pewnego dnia, gdy wyjeżdżałem z garażu, zobaczyłem psie kupy na naszym podjeździe. To nie był pierwszy raz, gdy to się zdarzyło. Nie udało nam się złapać właściciela psa, który nie sprząta po nim, ale kilku sąsiadów w pobliżu miało podobne doświadczenia i, delikatnie mówiąc, nas to zirytowało. Widok mojego brudnego podjazdu i sprzątanie go najlepiej, jak mogłem, przypomniał mi zupełnie inną historię. W przerwie między Bożym Narodzeniem a Nowym Rokiem spędziłem kilka dni relaksując się na Northern Beaches z moją przyjaciółką. Pewnego dnia zobaczyła z balkonu naszego mieszkania osobę spacerującą z psem. Pomimo że nie było absolutnie nikogo w pobliżu, ani jednej osoby przechodzącej obok, osoba ta posprzątała po swoim psie. Dwie podobne sytuacje i dwa różne podejścia.

Te krótkie historyjki skłoniły mnie do zastanowienia się nad podejściem ludzi do brania odpowiedzialności za swoje czyny i nad motywacjami, którymi kierują się w życiu.

Pytania są proste:

• Czy robisz właściwe rzeczy tylko wtedy, gdy ludzie obserwują to, co robisz?

• Czy robisz właściwe rzeczy, nawet gdy nikt cię nie widzi, po prostu dlatego, że tak trzeba?

  
  

Jezus w swoim nauczaniu podkreśla znaczenie uczciwości i prawdomówności w czynach. W Liście do Efezjan 5:11 napisano: „Nie czyńcie tego, co czynią ludzie w ciemności. To nie przynosi nic dobrego. Ale czyńcie dobrze, aby pokazać, że to, co się dzieje w ciemności, jest złe”. Zachęca to wierzących do unikania grzesznych zachowań związanych z ciemnością i do życia w sposób, który otwarcie odzwierciedla ich wartości i przekonania.

Ponadto Jezus często mówił o znaczeniu pokory i szczerości w czynach. W Ewangelii Mateusza 6:1-4 ostrzega przed wykonywaniem sprawiedliwych uczynków dla pokazania się innym, stwierdzając, że ci, którzy to robią, już otrzymali swoją nagrodę. Zamiast tego zachęca do dawania i czynienia dobrych uczynków w ukryciu, zapewniając, że Bóg, który widzi to, co jest czynione w ukryciu, wynagrodzi ich.

Odpowiedzialność za nasze czyny powinna pochodzić po prostu z naszego sumienia, które mówi nam, co jest dobre, a co złe. Miara naszej integralności i dojrzałości w życiu zaczyna się, gdy wybieramy odpowiedzialność za nasze czyny, niezależnie od tego, czy jesteśmy widziani, czy nie.

A wszystko zaczyna się od sprzątania po swoim psie.