Pielęgnowanie wspomnień

Zdałem sobie sprawę, że uwielbiam być aktywny, współpracować i pracować w zespole. Bycie pracowitym z innymi ładuje mnie jak bateria mrówki żołnierza o dużej mocy. Od czasu, gdy chodziłem do szkoły podstawowej, lubiłem angażować się w wiele zajęć poza programem szkolnym. Lubiłem grać na instrumentach muzycznych i śpiewać. Uwielbiałem dramat i uczestniczyłem w zajęciach młodzieżowych w mojej lokalnej parafii. To były moje miejsca spotkań towarzyskich i budowania przyjaźni. Te zajęcia często zabierały mi dużo czasu, ale także dawały mi energię, ponieważ cieszyłem się czasem spędzonym z podobnie myślącymi ludźmi.

Wtedy moja mama kręciła głową i żartowała, mówiąc, że nie mieszkam w domu, tylko tam śpię lub odwiedzam. W wyniku moich zajęć czasami nie miałam zbyt wiele czasu na jedzenie, ale kiedy już był, zawsze byłam bardzo podekscytowana i cieszyłam się prostymi rodzinnymi posiłkami.

Od czasu do czasu pomagałam mamie w kuchni, piekąc ciasto lub robiąc prostą „mini-pizzę na chlebie” (którą nazywaliśmy: zapiekanką). Prosty proces tworzenia tych małych smakołyków ostatecznie kształtował moje doświadczenia tego, co znaczy być w domu i mieć domową atmosferę. Oznaczało to bycie razem i radość.

W ostatnią sobotę, gdy przygotowywałam zapiekanki dla mojej małej społeczności w domu, przeniosłam się z powrotem do domu rodzinnego i przypomniałam sobie radość, jaką odczuwałam przygotowując i podając tę prostą kolację.

Jakie doświadczenia przyniosły CI radosne wspomnienia w przeszłości? Czy te doświadczenia były związane z jedzeniem, które lubiłeś? Czy z czymś innym? Jakie wspomnienia chciałbyś pielęgnować w swoim życiu?